Canyoning is een adventuresport waarbij je door kloof gaat door middel van lopen, klimmen, springen, glijden zwemmen en abseilen. Je volgt veelal de loop van een rivier of een stroming, waarbij je onderweg diverse hindernissen moet overbruggen en ondertussen geniet van een ruig en ongerept berglandschap. Tenzij je een professional bent, ga je altijd met een gids de kloof in die je begeleidt en tijdens de tocht zorgt dat alles veilig verloopt. Hij of zij vertelt je precies waar je bijvoorbeeld moet springen en hoe je kunt abseilen. Canyoning is mogelijk in verschillende niveau's: van eenvoudige tochten voor de hele familie, tot uitdagende routes met hoge sprongen in het water. In dit artikel lees je alles over canyoning en geven we antwoord op de meest gestelde vragen.
Canyon is het Engelse woord voor kloof, vandaar dat de naam canyoning (spreek je uit als ken-jo-ning). Tijdens canyoning ga je een kloof ontdekken die als normale wandelaar niet toegankelijk is. Je begeeft je in een ongerept stuk natuur, waarbij je op verschillende manieren hindernissen moet overbruggen. Zo wandel en klim je stukken, maar maak je ook sprongen van de rotsen in waterpoelen en daal je langs rotswanden af middels een touw, het zogenaamde abseilen. Canyoning is een sport waarbij je precies moet weten wat je doet en waarbij de gevaren van de kloof bekend dienen te zijn. Dit is precies de reden waarom de tochten eigenlijk altijd samen met een ervaren gids worden uitgevoerd. Je kunt vaak kiezen uit verschillende niveau's en tochten, waarbij de spongen en het abseilen steeds hoger wordt. Ervaring is niet nodig, een gezonde portie lef en moed wel. En uiteraard moet je kunnen zwemmen.
Je voortbewegen in de normaal gesproken ontoegankelijke kloof, doe je op de volgende manieren:
De uitrusting voor canyoning zit veelal bij de prijs van de tocht inbegrepen en deze ontvang je voordat je de kloof ingaat:
Voordat je daadwerkelijk de kloof ingaat, legt de gids eerst wat veiligheidsmaatregelen uit die gelden wanneer je onderweg bent. Ook wordt verteld wat je moet doen tijdens bijvoorbeeld het springen en abseilen. Canyoning is - afhankelijk van de tocht die je doet natuurlijk - over het algemeen niet heel moeilijk. Wel vinden mensen het soms lastig om van een hoge rots in het water te springen of om een stuk te abseilen. Besef je dat, wanneer je eenmaal met de groep in de kloof bent, je niet meer terug kunt. Durf je niet te springen, dan kan de gids je veelal wel laten abseilen. Twijfel je aan je hoogtevrees, kies dan eerst voor de gemakkelijkste tocht en kijk hoe dat gaat.
Het water in de kloof is veelal smeltwater uit de bergen, waardoor het behoorlijk koud kan zijn. Gemiddeld is de temperatuur van het water tussen de 5 en 10 graden. Om je te beschermen tegen het koude water, draag je een dikke, warme wetsuit. Zeker in het voorseizoen, wanneer de buitentemperaturen ook nog fris kunnen zijn, is een goed dik neopreen pak erg belangrijk. Het pak dient overal goed aan te sluiten en strak te zitten. Is het pak te groot, dan sluit het niet goed aan op je lichaam waardoor het koude water makkelijk je pak instroomt. Verder kan de temperatuur van het water na veel regen ook ineens weer een aantal graden dalen. De meeste mensen vinden het niet super koud en op een warme zomerdag kan canyoning juist heerlijk verfrissend zijn.
Tijdens begeleide groepstochten gebeuren er niet of nauwelijks ongelukken, hoogstens stoot iemand bijvoorbeeld z'n knie tegen een rots. Wel is het belangrijk dat je altijd goed luistert naar de aanwijzingen van de gids. Waar moet je bijvoorbeeld springen en waar vooral niet. Langs welke route dien je te abseilen. Luister je goed en doe je wat er gezegd wordt, dan is het risico dat er iets gebeurt erg klein.
Of (jonge) kinderen mee kunnen met een canyoningtocht is afhankelijk van het niveau en moeilijkheid van de kloof. Informeer vooraf welke regels er gelden. Soms is een tocht al mogelijk vanaf 7 of 8 jaar, terwijl voor andere tours een minimale leeftijd van 12 jaar vereist is. Uiteraard is het van belang dat de kinderen goed luisteren, ze niet bang zijn en doen wat de gids zegt.
De kosten van een begeleide canyoningtour hangen veelal af van de lengte, duur en moeilijkheidsgraad. Het materiaal dat je gebruikt (pak, gordel en helm) slijt behoorlijk snel, waardoor vooral de kosten van het materiaal meewegen in de prijs. Grof gezegd, zijn de meeste tochten tussen de € 50,- en € 100,- per persoon te boeken.
Uit veiligheidsoverwegingen is het niet mogelijk om zelf eten, drinken of een rugzak mee te nemen tijdens canyoning. Wanneer je glijdt, springt of abseilt zit een rugzak al snel in de weg. De gids heeft wel altijd een tas bij zich voor bijvoorbeeld touwen en een EHBO set. Vaak maakt de gids tijdens de tocht ook opnames met een camera, die je achteraf kunt kopen of krijgen. Zorg er dus voor dat je vooraf voldoende eet en drinkt.
Er zijn heel veel plaatsen in de Alpen waar je deel kunt nemen aan canyoning. Enkele voorbeelden zijn het Ledromeer in Italië, Gerlos in het Zillertal, het Ötztal in Oostenrijk, maar ook op diverse plekken in de Franse Alpen worden tochten aangeboden, evenals in Zuid-Duitsland (Allgäu). De plaatselijke VVV kan je informatie geven over de mogelijkheden of google eens op de naam van je vakantiebestemming in combinatie met het woord 'canyoning': je hebt de mogelijkheden dan snel gevonden.
Miranda is dol op de Alpen en is hier ook regelmatig te vinden. Zowel in de zomer als in de winter. De perfecte vakantie bestaat voor haar uit bergen, water, actie, relaxen, een goed boek en heerlijk eten. Haar avonturen op het water, de mountainbike, de motor of te voet deelt ze in haar blogs.
