De Lagazuoi (2835 meter) is een zeer bekende en karakteristieke berg in de Dolomieten tussen Badia en Cortina d’Ampezzo . Tijdens de Eerste Wereldoorlog was Lagazuoi de frontlinie tussen Oostenrijk en Italië en werd er op deze berg flink gevochten. Restanten hiervan zie je vandaag de dag nog terug. Maar niet alleen de geschiedenis maakt deze wandeling erg interessant, ook de natuur is overweldigend. Het is geen wandeling voor beginners, want hij is niet alleen erg lang, maar op een gedeelte van de route ook behoorlijk technisch. Het is wat mij betreft – net als de tocht bij de Drei Zinnen - een van de mooiste wandelingen in de Italiaanse Dolomieten. Een echte aanrader!
Wandelen Dolomieten: rondwandeling Lagazuoi | |
|---|---|
| Duur | 6,5 uur |
| Hoogtemeters | Ongeveer 1000 meter klimmen en 1000 meter dalen |
| Afstand | 19,8 km |
| Ondergrond | Grind, zand, stenen en rotsen |
| Niveau | zwaar |
| Conditie | |
| Techniek | |
| Uitzichten | |
Wij hebben onze auto geparkeerd op de ruime parkeerplaats bij de Valparolapas, maar je kunt de wandeling ook starten bij de Falzaregopas. Vanaf de Valparolapas loopt het wandelpad aan de rechterkant van de weg kronkelend richting de Falzaregopas. Beide passen zijn ook per bus bereikbaar.
Wanneer je deze route loopt, zal je regelmatig verbaasd staan van het feit dat men hier jarenlang heeft gevochten in de zomer en in de winter. De natuur is ruig en het vechten en overleven in dit berglandschap zal erg zwaar zijn geweest. Op diverse plekken langs de route zie je overblijfselen (bunkers) uit die tijd.
Het grootste gedeelte van de wandeling is voor de wandelaar met een gemiddelde conditie en ervaring goed te doen. Het steeds stijgen en dalen kan wel vermoeiend zijn, evenals de totale afstand van de wandeling. Het technisch meest uitdagende stuk komt na de Bivacco Chiesa. Wandelstokken zijn hier zeker aan te raden. De afstappen zijn hoog en de ondergrond - veel los zand en stenen - maken dat je echt op moet passen niet onderuit te glijden. Ook is het hier en daar erg smal. ‘Trettsicherheit’ zoals men zo mooi zegt in het Duits, evenals balans en geen hoogtevrees, zijn op dit stuk zeker van belang. Daarnaast zijn er nog een aantal steile afdalingen, maar deze zijn minder moeilijk. Het overgrote deel van de wandeling is gemiddeld qua technisch niveau.
Wat deze wandeling onvergetelijk maakt, zijn de prachtige uitzichten op de Dolomieten. Doordat je letterlijk rond de Lagazuoi loopt, verandert het uitzicht steeds. Dit maakt de wandeling erg afwisselend. Vertrek dus ’s ochtends op tijd, zodat je tussendoor tijd hebt voor een aantal (foto)pauzes om even van de omgeving te genieten.
De enige plek om te lunchen onderweg is de Scotoni Hütte. Deze ligt ongeveer op 5 uur lopen vanaf de Valparolapas. Wil je eerder lunchen vertrek dan vanaf de Falzaregopas. Wij vonden het wel prettig om na de lunch nog ‘maar’ 1,5 uur te lopen. De Scotoni Hütte is een prachtige hut op een even zo mooie locatie. Hier kun je echt uren zitten! Aanraders zijn de grillspecialiteiten van de hut. Niet alleen vlees, maar ook de bergkaas, komt van de grill en is zalig.
Wanneer je de technische moeilijkste stukken liever klimt dan daalt, raad ik je aan de wandeling in de andere richting te lopen. Dus met de klok mee rondom Lagazuoi.
Miranda is dol op de Alpen en is hier ook regelmatig te vinden. Zowel in de zomer als in de winter. De perfecte vakantie bestaat voor haar uit bergen, water, actie, relaxen, een goed boek en heerlijk eten. Haar avonturen op het water, de mountainbike, de motor of te voet deelt ze in haar blogs.
