Een huttentocht met kinderen is een uitdaging, maar zeker niet onmogelijk. Waar moet je nou op letten? Hoe pak je een huttentocht met kinderen handig aan? En hoe zorg je dat jouw kinderen volgend jaar zelf vragen om een meerdaagse wandeltocht? In dit artikel geef ik je graag 10 tips voor een huttentocht met kinderen.
Is het nog ve-e-e-er? Je loopt met de kinderen over de Veluwe. Een oefenrondje voor straks, later, in de bergen. Het giet van de regen, zelf heb je een verhit hoofd en waar oh waar is nou dat pad dat je zoekt? Dit is het schrikbeeld van elke ouder die wil gaan wandelen in de bergen. Je verheugt je op een huttentocht met je kinderen in de bergen. Maar dan moeten de kinderen het natuurlijk wel leuk (gaan) vinden. Wanneer jullie het samen zien zitten en de kinderen weten wat ze kunnen verwachten dan wordt het zeker een succes. Houd daarvoor onderstaande tien tips voor een huttentocht met kinderen in je achterhoofd.
Kinderen kunnen veel hebben, maar een slechte ervaring kan zomaar jaren in het geheugen blijven hangen. Zorg dus dat de eerste ervaring vooral leuk is. Niet te ver, niet te hoog, maar overzichtelijk en klein. Onze eerste huttentocht met kinderen liepen we over een alm naar een hut. We bleven twee dagen in dezelfde hut. Zo konden we allemaal wennen aan het huttenleven. Na een tochtje naar een uitzichtpunt, met een licht dagrugzakje, kwamen we thuis in ‘onze hut’. De dag daarna daalden we af, terug naar de auto. Heel overzichtelijk. Niet alleen voor ons, ook voor onze zoon.
Alles is een spelletje. Wandelen ook en een huttentocht zeker. In Nederland wandel je van speeltuin, naar ijsboer, naar klimboom. Bij een huttentocht doe je niet anders. Dan loop je van beekje, naar brug, naar picknickplek. Zorg dat er alle tijd en ruimte is om te spelen. Dit sluit ook aan bij de eerste tip. Als de tocht kort is, blijft er genoeg tijd over om te spelen tussendoor.
Misschien loop je zelf vanuit het dal omhoog en neem je voor lief dat je een stuk over een saai pad moet lopen. Doe dat niet met je kinderen. Kinderen vinden niks zo vervelend als steil klimmen of saaie lange wegen. Parkeer de auto dus op de hoogste, verste parkeerplaats of neem een liftje, zodat je direct over leuke kleine paadjes wandelt. Dan is de wandeling direct een avontuur. Je voorkomt zo dat het een saaie, lange martelgang wordt. De kinderen zullen enthousiast over de paden rennen, om te zien wat er na de volgende bocht of rots te beleven is.
Niets zo vervelend als een berghut die uitpuilt. Iedereen is druk, er is weinig plek en mensen kunnen minder van elkaar hebben. Voor de eerste huttentocht maakt het echt niet uit of je zicht hebt op de Matterhorn, Mont Blanc of welke stoere top dan ook. Het feit dat je naar een hut wandelt en daar slaapt, is echt al leuk genoeg! Kies je voor een rustige hut, dan heb je alle ruimte om spelletjes te spelen, te turen op de kaart en heeft de huttenwaard de tijd om je op de gemzen te wijzen of iets anders bijzonders.
Ook interessant: de leukste wandelingen met kinderen in Oostenrijk >
Ben je zelf nog nooit op huttentocht geweest en ben je onzeker over de huttentocht? Ga dan gezellig met een ander gezin. De kinderen hebben dan altijd speelkameraadjes mee. Mocht er onverhoopt iets gebeuren onderweg, dan zijn er meerdere volwassenen om een oplossing te verzinnen en hulp te bieden.
Hoe minder je op je rug hebt, hoe leuker het lopen is. Zorg dus dat je kind(eren) eigenlijk niks hoeven te dragen. Omdat het heel stoer is, willen ze natuurlijk wel een rugzak mee. Stop daar een knuffel in, een tijdschrift, één spelletje en hun eigen jas, zodat ze hun steentje bijdragen. Als ze ouder worden en sterker, willen ze vast graag de waterfles dragen en het eten voor onderweg. Zelf neem je dan een goed gevulde rugzak mee met alle benodigdheden voor onderweg en op de hut (zoals EHBO, eten, drinken, warme kleding en bivakzak).
Je kunt het meest genieten van de tocht als er geen steile afgronden zijn. Ik ben zelf dol op spannende paden. Maar als de kinderen klein zijn en je net begint met huttentochten wandelen, is het niet verstandig om de tocht al te uitdagend te maken. Neem geen extra risico op verzwikte enkels, onweer of valgevaar. Dan hoef je je geen zorgen te maken. De kans op een slechte ervaring is dan ook kleiner. Kies liever voor wat lieflijkere almen, bospaden en kleine stroompjes. Daar kunnen de kinderen rennen en spelen.
Ook interessant: wandelen met kinderen in Oostenrijk: 9 tips >
Er kan altijd iets onvoorziens gebeuren. Het is handig als je nog wat energie overhoudt. De kinderen onthouden niet alleen de wandeling, maar ook hoe leuk het op de hut is. Als je daar zelf alleen nog maar uitgeput kan hangen, is dat niet zo gezellig. Juist dan kun je met je kinderen spelletjes doen en de hut verkennen.
Zijn de kinderen gewend aan hutten en het leven en wandelen in de bergen? Dan verleg je de grens steeds een beetje. Maak niet alles meteen moeilijker, maar wissel het af. Dus of langer, of hoger, of moeilijker terrein. Bouw het rustig op. Inmiddels vinden je kinderen een huttentocht helemaal geweldig en mag er best wel een keer iets tegenvallen. Maar het motto blijft: niet teveel tegenvallers, want dan is het toch opeens klaar.
Geef iets oudere kinderen een rol voor onderweg. Ze mogen bijvoorbeeld de route kiezen of de pauzeplekken uitzoeken. Door dit taakje zijn ze niet alleen aan het wandelen, maar mogen ze ook mee bepalen. Ze leren dan zelf spelenderwijs alles over kaartlezen en de werking van een kompas.
Ga lekker die bergen in en geniet van een heerlijke huttentocht met kinderen. Hopelijk gaan ze als puber nog altijd enthousiast mee en zijn ze dan eerder op de top dan jij!
Joanne is dol op de bergen. Als er pieken opduiken aan de horizon krijgt ze al bijna tranen in haar ogen. Misschien is het de frisse berglucht, misschien de ruige toppen, misschien zelfs het afzien of de rust die Joanne krijgt in haar hoofd. Ze gaat zo vaak mogelijk op pad: wandelen, fietsen, klimmen, zwemmen of kanoën. Lekker buiten spelen.
